Αιτίες, συμπτώματα αρθρίσεως, επιπλοκές και μεθόδους θεραπείας

Η οστεοαρθρίτιδα είναι μια ασθένεια των αρθρώσεων, η οποία θεωρείται δυστροφικά και σχετίζεται με αργή καταστροφή του χόνδρου στην άρθρωση. Στην περίπτωση της οστεοαρθρίτιδας, οι μεταβολές συμβαίνουν για μεγάλο χρονικό διάστημα για την αναδιάρθρωση των αρθρώσεων των οστών, τις φλεγμονώδεις διεργασίες που βρίσκονται σε εξέλιξη και τον εκφυλισμό των περιουσημικών ιστών. Ένα κάτι σαν την "αρθρίτιδα" επίσης δεν περιλαμβάνει μια πολύ μεγάλη ομάδα αρθρώσεων εκφυλιστικών αντιφλεγμονωδών χαρακτήρων, οι οποίες έχουν διαφορετικές αιτίες και παρόμοιους μηχανισμούς της ανάπτυξής τους.

Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία, η οστεοαρθρίτιδα θεωρείται ότι είναι οι πιο συνηθισμένες ασθένειες του κόσμου σε ένα ή το άλλο, μέχρι το 80% του παγκόσμιου πληθυσμού υπό οστεοαρθρίτιδα. L αυτού του είδους είναι πολύ συνηθισμένα και βρίσκονται στην τρίτη θέση σύμφωνα με την ογκολογία και τις καρδιαγγειακές παθήσεις.

Η πιθανότητα ανάπτυξης οστεοαρθρίτιδας με την ηλικία αυξάνεται πολλές φορές. Η ασθένεια επηρεάζει επίσης τόσο τους άνδρες όσο και τις γυναίκες, η εξαίρεση είναι μόνο οστεοαρθρίτιδα των αρθρώσεων Inter -Phalanx, αφού συχνά παρατηρείται στις γυναίκες. Η οστεοαρθρίτιδα ξεπερνά τους ανθρώπους της ηλικίας εργασίας - από την ηλικία των 30 ετών και κάθε χρόνο ο αριθμός των ασθενών αυξάνεται σταθερά και σταθερά.

Τις αιτίες της οστεοαρθρίτιδας

Η αρθρέωση αναπτύσσεται λόγω μεταβολικών διαταραχών στην άρθρωση, πράγμα που με τη σειρά του σημαίνει ότι ο χόνδρος χάνει την ελαστικότητα. Αυτό μπορεί να διευκολυνθεί από μια πλήρη ή μερική απώλεια από τη σύνθεση του χόνδρου των πρωτολογλυκανών. Αυτό συμβαίνει συνήθως λόγω μάλλον βαθιών ρωγμών στον ίδιο τον χόνδρο. Η απώλεια των πρωτόλυκανων μπορεί να συμβεί για έναν άλλο λόγο: λόγω της αποτυχίας της παραγωγής τους από κοινά κύτταρα.

Οι ακόλουθοι λόγοι μπορούν να επηρεάσουν την εμφάνιση και την ανάπτυξη της οστεοαρθρίτιδας:

• Προτάθηκαν προηγούμενες τραυματισμοί. Μπορεί να είναι μεταφορές, μώλωπες, κατάγματα, σύνδεσμοι και άλλες βλάβες.
• Μεταβολικές διαταραχές.
• Το υπερβολικό σωματικό βάρος που οδηγεί σε πρόσθετα φορτία στις αρθρώσεις.
• Η φλεγμονώδης διαδικασία στις αρθρώσεις είναι οξεία πυώδη αρθρίτιδα.
• Μεγαλύτερη ηλικία.
• Χαμηλή ποιότητα αντοχής.
• Επίλυση.
• Αυτοάνοσες ασθένειες - κόκκινος λύκος, ρευματοειδής αρθρίτιδα.
• Γενική δηλητηρίαση του σώματος.
• Συχνή κρυολογήματα.
• Ειδική φλεγμονή - σύφιλη, φυματίωση, τσιμπούρια, γονόρροια.
• Ασθένειες του θυρεοειδούς.
• Παραβίαση της πήξης του αίματος (αιμοφιλία).
• Η ασθένεια PERTES αποτελεί παραβίαση της παροχής αίματος στο κεφάλι του μηρού.

Στο εγγύς μέλλον, μια ασθένεια όπως η οστεοαρθρίτιδα, τα επαγγέλματα των οποίων: Mason, Bergmann, Fischer, Schmied, Metallurg - και άλλοι τομείς δραστηριοτήτων σχετίζονται με αυξημένους φυσικούς εργαζόμενους.

Συμπτώματα αρθρίσεως

Σύμπτωμα της οστεοαρθρίτιδας Στο φορτίο της άρθρωσης, το οποίο υποχωρεί όταν η άρθρωση υποχωρεί ειρηνικά. Μείωση της κινητικότητας της άρθρωσης, τραγάνισμα, ένα αίσθημα μυϊκής έντασης στην άρθρωση. Η άρθρωση που επηρεάζεται από οστεοαρθρίτιδα μπορεί να διογκωθεί και να παραμορφωθεί με την πάροδο του χρόνου.

Εξετάστε τις ακόλουθες 4 μεγάλες ομάδες συμπτωμάτων αρθρώσεων:

• Πόνος. Η παρουσία του πόνου είναι το πρώτο σημάδι της οστεοαρθρίτιδας των αρθρώσεων. Μπορεί να υποτεθεί ότι παρόμοιες αισθήσεις εμφανίζονται σε περίπτωση βλάβης, αλλά με οστεοαρθρίτιδα ο πόνος είναι μερικά χαρακτηριστικά. Πρώτον, αυτή είναι η εμφάνιση ξαφνικού πόνου ή σημαντικών καταγγελιών σε κινήσεις. Βρίσκεται στον τόπο όπου βρίσκεται η οδυνηρή σύνδεση. Εάν ένα άτομο σταματήσει το κίνημα και πηγαίνει σε αδρανοποίηση, ο πόνος τρέχει. Τη νύχτα, ένα άτομο δεν έχει σχεδόν δυσάρεστες αισθήσεις, εκτός αν ο ασθενής βρίσκει ήρεμα κατά τη διάρκεια των δραστηριοτήτων του σώματος όταν βρίσκει τη βέλτιστη θέση. Κατά τη διάρκεια του διάλειμμα, ο πόνος εμφανίζεται μόνο στην πρόοδο της νόσου. Έχετε μια συγκεκριμένη ομοιότητα με το σκληρό δόντι εάν ένα άτομο δεν μπορεί να κοιμηθεί. Εμφανίζονται πιο κοντά το πρωί - στις 5 το πρωί στην αρχή του πόνου δεν υπάρχει πρακτικά πόνος, μπορεί να γίνει αισθητή μόνο με φορτίο ή ψηλάφηση, με την πάροδο του χρόνου ενισχύεται το πόνο ενός ατόμου και η άρθρωση απαιτεί όλο και περισσότερες περιόδους ειρήνης. Στη συνέχεια, η ζωή μετατρέπεται πλήρως σε βασανιστήρια - ο υαλώδης χόνδρος αραιώνεται, το οστό εκτίθεται, οι οστεοφύλες αρχίζουν να αναπτύσσονται. Οξεία πόνος βασανίζει σχεδόν συνεχώς και αυξάνεται ακόμη περισσότερο σε κακές καιρικές συνθήκες και πανσέληνο.
• Τραγάνισμα. Ένα εξίσου ατομικό σύμπτωμα για την οστεοαρθρίτιδα είναι η παρουσία της κρίσης. Γίνεται ακουστικό επειδή η απαλότητα της περιστροφής των οστών στην άρθρωση μειώνεται, τρίβοντας τα πάνω από το άλλο, με χαρακτηριστικό ήχο. Υπάρχει τραγανότητα σε άλλες ασθένειες, και ακόμη και αν οι αρθρώσεις είναι υγιείς. Αλλά είναι ακριβώς μια τέτοια τραγανότητα που χαρακτηρίζεται από τον "ξηρό" ήχο. Όσο περισσότερο εξελίσσεται η ασθένεια, τόσο πιο φωτεινό γίνεται ο ήχος. Όταν ακούγεται μια κρίση, ο πόνος θα γίνει αισθητός. Αυτό είναι που καθιστά δυνατή τη διάκριση του ήχου με την αρθρίωση από το συνηθισμένο ακίνδυνο κλικ.
• Η μείωση της κινητικότητας στις αρθρώσεις είναι ένα άλλο χαρακτηριστικό σύμπτωμα της οστεοαρθρίτιδας. Στην αρχική φάση, αυτό το φαινόμενο δεν διαταράσσει τον ασθενή, αλλά με την πρόοδο της αρθρίσεως, η βλάστηση των οστικών -μηβαλοπλάσματος σημαίνει ότι οι μύες είναι περιορισμένοι και το αρθρικό χάσμα σχεδόν εντελώς εξαφανίζεται. Αυτή είναι η αιτία της ακινησίας των άκρων.
• Κοινή παραμόρφωση. Η τροποποίησή του καθορίζεται από το γεγονός ότι τα οστεοφυτικά αναπτύσσονται στην επιφάνεια των οστών και φτάνει το αρθρικό υγρό. Παρόλο που η παραμόρφωση είναι ένα από τα τελευταία συμπτώματα, η αρθρίωση είναι σε μεγάλο βαθμό.

Η πορεία της νόσου χαρακτηρίζεται από τα στάδια της σύσφιξης και των σταδίων ύφεσης. Αυτό καθιστά σημαντικά την ανεξάρτητη διάγνωση της οστεοαρθρίτιδας και βασίζεται μόνο στα δικά της συναισθήματα. Επομένως, είναι απαραίτητο να διευκρινιστεί η διάγνωση του γιατρού.

Βαθμός αρθρίσεως

Η αρθρίωση χαρακτηρίζεται από εκφυλιστικές δυστροφικές αλλαγές στις αρθρώσεις που ένα άτομο επιδιώκει με τη μορφή χρόνιας νόσου. Το αποτέλεσμα μιας τέτοιας καταστροφής είναι η ήττα της άρθρωσης του χόνδρου, οι παθολογικές αλλαγές στην κάψουλα και το αρθρικό κύπελλο σε κορδέλες και δομές οστού.

Είναι συνηθισμένο να διακρίνουμε μεταξύ τριών βαθμών αρθρώσεων που χαρακτηρίζουν τη διαφορετική σοβαρότητα της πορείας της νόσου και έχουν διαφορετικά συμπτώματα.

1 βαθμός αρθρίσεως

Στο πρώτο στάδιο της ανάπτυξης της οστεοαρθρίτιδας δεν παρατηρούνται σοβαρές αλλαγές στην κοινή μορφολογία. Μόνο η σύνθεση του αρθρικού υγρού διαταράσσεται. Παρέχει το αρθρικό ύφασμα με φτωχότερα θρεπτικά συστατικά, έτσι ώστε ο χόνδρος να χάνει την προηγούμενη αντίσταση του στα φορτία που είναι γνωστά σε αυτό. Αυτό σημαίνει ότι ο ιστός του χόνδρου είναι φλεγμονώδης, ένας πόνος στο άτομο.

Ο ασθενής μπορεί να διαμαρτυρηθεί για ασήμαντη ακαμψία στις αρθρώσεις, αλλά πιο συχνά δεν δίνει προσοχή σε αυτό το συναίσθημα, με την ανίχνευση μιας τέτοιας παραβίασης των αλλαγών στην υγεία στον καιρό, τη δυσάρεστη στάση κ.λπ.

Μερικές φορές μπορεί να ακουστεί μια αδύναμη κρίση στην περιοχή της πληγείσας άρθρωσης. Ο πόνος μπορεί να είναι επώδυνος. Εάν η ασθένεια διαγνωστεί σε αυτό το στάδιο, είναι δυνατόν να αντιμετωπιστεί οι συντηρητικές μεθόδους.

2 επίπεδο αρθρίτιδας

Το δεύτερο επίπεδο αρθρίσεως συνοδεύεται από την καταστροφή του χόνδρου. Η ανάπτυξη των οστών εμφανίζεται στις άκρες της άρθρωσης. Όσο πιο έντονα το φορτίο, τόσο ισχυρότερος είναι ο ιστός του χόνδρου της σύνδεσης.

Ένα άτομο βιώνει συνεχή πόνο στον οποίο συνηθίζουν. Η φλεγμονή τώρα χαλαρώνει και στη συνέχεια επιδεινώνεται ξανά.

Οι μύες που περιβάλλουν τις αρθρώσεις χάνουν τις προηγούμενες λειτουργίες τους, αλλά κυρίως τέτοιες διαταραχές είναι αδύναμες ή μέτριες. Σε αυτό το στάδιο, ένα άτομο μπορεί επομένως να αρνηθεί να επισκεφθεί το γιατρό.

Μετά από ένα σύντομο φορτίο στα πόδια, ένα άτομο μπορεί να βιώσει κόπωση. Ταυτόχρονα, ο οδυνηρός πόνος στις αρθρώσεις γίνεται οξύς. Ο κρύσταλλος κατά τη διάρκεια της κίνησης αυξάνεται, γεγονός που εξηγείται από την ανάπτυξη των οστών.

Η διαδικασία παραμόρφωσης αρχίζει στο δεύτερο βαθμό ανάπτυξης της αρθρίτιδας στις αρθρώσεις, έτσι ώστε σίγουρα πρέπει να αναζητήσετε ιατρική βοήθεια.

3 βαθμός αρθρίτιδας

Ο τρίτος βαθμός αρθρίσεως είναι πιο σοβαρός. Ο κοινός χόνδρος της πληγείσας άρθρωσης δεν είναι μόνο αραιωμένος, αλλά και άρχισε να καταρρέει και οι παθολογικές αγέλες είναι ήδη αρκετά μεγάλες. Η σύνδεση είναι πολύ παραμορφωμένη, η οποία επηρεάζει τον κανονικό άξονα του άκρου.

Οι σύνδεσμοι που περιβάλλουν την άρθρωση χάνουν νωρίτερα τη λειτουργική τους δραστηριότητα, η οποία θα είναι σύντομη, η οποία επηρεάζει την κινητικότητα των χεριών ή των ποδιών.

Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, ένα άτομο έχει συμβόλαιο και υπογείωση. Οι μύες που περιβάλλουν την άρθρωση μειώνονται και τεντώνονται, είναι δύσκολο να συγχωρήσουν. Η ίδια η σύνδεση και τα κοντινά υφάσματα υποφέρουν από ανεπαρκή διατροφή.

Ένα άτομο βασανίζεται από έντονο πόνο, είναι οξύ και αιχμηρό. Ακόμη και στην ειρήνη, ο ασθενής παρουσιάζει σημαντικά συμπτώματα. Ο τρίτος βαθμός αρθρίσεως συνδέεται με τον κίνδυνο πλήρους απώλειας ανθρώπινης ικανότητας.

Τύποι οστεοαρθρίτιδας

Ανάλογα με την αιτία της οστεοαρθρίτιδας, μια ασθένεια διακρίνεται με ασαφή αιτιολογία, δηλαδή την ιδιοπαθή οστεοαρθρίτιδα. Τις περισσότερες φορές, διαγιγνώσκεται σε άτομα πάνω από 40 χρόνια. Υπάρχει επίσης δευτερογενής οστεοαρθρίτιδα που εμφανίζεται στο φόντο των προφανών αιτιών (μετά από φλεγμονή των αρθρώσεων, με ενδοκρινικές ασθένειες κλπ.).

Εκτός από το γεγονός ότι η αρθρίωση ταξινομείται ανάλογα με την αιτία της εμφάνισής τους, διαφοροποιούνται οι ακόλουθες ποικιλίες της νόσου:

• Οστεοαρθρίτιδα γόνατος ή γονιμία. Αυτός είναι ο πιο συνηθισμένος τύπος ασθένειας. Ταυτόχρονα, οι αρθρώσεις του γόνατος υποφέρουν. Η παθολογία είναι συνήθως διαγνωσμένη σε άτομα με υπερβολικό σωματικό βάρος, στο πλαίσιο της μεταβολικής βλάβης στο σώμα και λόγω του στρες. Η ασθένεια αναπτύσσεται με την πάροδο των ετών, στην καθυστερημένη φάση το γόνατο χάνει εντελώς την κινητικότητά του.
• Αρθογραφία αστράγαλο. Η άρθρωση του αστραγάλου επηρεάζεται σε αυτό το είδος ασθένειας. Η ασθένεια αναπτύσσεται στο πλαίσιο των τραυματισμών, με τους συνδέσμους να τεντώνονται λόγω της διαθέσιμης δυσπλασίας, της ουρικής αρθρίτιδας και του διαβήτη. Μερικές φορές η αιτία της παθολογίας είναι η ρευματοειδής αρθρίτιδα. Τις περισσότερες φορές, η αστράγαλη αρθρίωση διαγιγνώσκεται στον άνθρωπο, το έργο του οποίου σχετίζεται με υπερβολικά φορτία σε αυτόν τον τομέα: για χορευτές, αθλητές, γυναίκες που φορούν παπούτσια παπούτσια.
• Αρθογραφία ώμου. Ο κύριος λόγος για την παθολογία θεωρείται ως έμφυτα ελαττώματα της άρθρωσης ώμων ή ως υπερβολικά φορτία. Η ομάδα κινδύνου περιλαμβάνει μεταφορείς, πλάκες και άτομα που είναι απασχολημένοι με σκληρή χειρωνακτική εργασία. Αυτό περιλαμβάνει επίσης την οστεοαρθρίτιδα της άρθρωσης του αγκώνα.
• Οστεοαρθρίτιδα της άρθρωσης του ισχίου ή της κοροξάρης. Αυτός είναι ένας από τους βαριούς τύπους παθολογίας. Ο κύριος λόγος είναι οι αλλαγές που σχετίζονται με την ηλικία στους αρθρώσεις. Η ομάδα κινδύνου περιλαμβάνει άτομα άνω των 40 ετών.
• Αυχενική αρθρέωση. Οι λόγοι που μπορούν να οδηγήσουν στην ανάπτυξη αυτής της παθολογίας: ανεπαρκής κινητικότητα της αυχενικής σπονδυλικής στήλης, παχυσαρκίας και τραυματισμών. Η ομάδα κινδύνου περιλαμβάνει άτομα που ασχολούνται με τη συνεδρίαση. Εκτός από τα κύρια συμπτώματα της αρθρίσεως με τη μορφή πόνου και περιορισμών στην κινητικότητα των αρθρώσεων, οι ασθενείς έχουν ζάλη, πονοκέφαλο και μερικές φορές ακόμη και απώλεια συνείδησης. Αυτό οφείλεται στη συμμετοχή της σπονδυλικής αρτηρίας στην παθολογική διαδικασία που τροφοδοτεί τον εγκέφαλο.
• Οστεοαρθρωτική των χεριών και των δακτύλων. Σε αυτή την περίπτωση, η τυφλή άρθρωση είναι κατεστραμμένη, οι αρθρώσεις των δακτύλων κλπ. Κυρίως οι γυναίκες που συνέβησαν κατά τη διάρκεια της εμμηνόπαυσης υποφέρουν από παθολογία.
• Η σπονδυλική αρθρέωση στην οποία υποφέρουν οι αρθρώσεις και ο χόνδρος της σπονδυλικής στήλης. Μετά από 65 χρόνια, η ασθένεια είναι πιο συχνή στους ανθρώπους σε γηρατειά. Οι γυναίκες υποφέρουν κυρίως από αυτόν, γεγονός που εξηγείται από τη μείωση του επιπέδου των οιστρογόνων σύμφωνα με το αποκορύφωμα.
• Στην πολυοσεοαρθρία. Πρόκειται για μια εκφυλιστική ασθένεια στην οποία υποφέρουν οι περιφερειακές αρθρώσεις, οι σύνδεσμοι και οι τένοντες. Οι αρθρώσεις της σπονδυλικής στήλης μπορούν να εμπλακούν στην παθολογία.

Επιπλοκές της αρθρίδας

Εάν η οστεοαρθρίτιδα δεν δώσει την κατάλληλη προσοχή, μην τις αντιμετωπίζετε εγκαίρως και σωστά, αυτό μπορεί όχι μόνο να οδηγήσει στην πλήρη καταστροφή της άρρωσης της άρθρωσης, αλλά και να αλλάξει η βιομηχανική της σπονδυλικής στήλης, γι 'αυτό μπορεί να προκύψει η κήλη στους μεσοσπονδύλους δίσκους και την ανάπτυξη της οστεοαρθρίτιδας σε άλλες υγιείς αρθρώσεις μπορεί να ξεκινήσει. Η επιπλοκή της αρθρίδας των αρθρώσεων είναι καλύτερα να μην επιτρέπεται.

Οι ακόλουθες παθολογίες διαφέρουν ως τις κύριες επιπλοκές της αρθλωμάτων:

• Καταστροφή της άρθρωσης.
• Κοινή παραμόρφωση.
• Την αδυναμία εκτέλεσης κινήσεων.
• Αναπηρία του ασθενούς.
• Παραβίαση της βιομηχανικής της σπονδυλικής στήλης και άλλων αρθρώσεων.
• Κήνη των ενδιάμεσων δίσκων δίσκων.
• Μείωση του βιοτικού επιπέδου του ασθενούς.

Διάγνωση της οστεοαρθρίτιδας

Προκειμένου να γίνει διάγνωση, ο γιατρός πρέπει να ρωτήσει και να εξετάσει τον ασθενή. Τότε θα τον διορίσει μια ακτίνα Χ των προσβεβλημένων αρθρώσεων.

Οι εικόνες X -Ray εμφανίζονται συχνότερα σε 2 προβολές. Με τη μελέτη μπορείτε να απεικονίσετε τις δυστροφικές αλλαγές στον ιστό, τη βλάβη στον χόνδρο και τα παρακείμενα οστά. Το χάσμα των αρθρώσεων σε ασθενείς με οστεοαρθρίτιδα μειώνεται, η θέση των οστών παραμορφώνεται, η ανάπτυξη των οστών, τα οστεοφυτικά μπορούν να μείνουν. Μερικές φορές η ίδια η άρθρωση χάνει σταθερότητα, η οποία οδηγεί σε μεταφορές.

Το πρώτο σημάδι της οστεοαρθρίτιδας που μπορεί να γίνει ορατό σε ακτίνες Χ είναι η παρουσία οστεοφυτών. Πρώτον, τα άκρα της επιφάνειας της άρθρωσης είναι απλά αιχμηρά. Θα πυκνώσουν στο μέλλον και στη συνέχεια θα εμφανιστούν, και στη συνέχεια οι αιχμές εμφανίζονται πάνω τους. Το κοινό κενό είναι ήδη κατά τη διάρκεια της παθολογίας.

Ανάλογα με την προκύπτουσα ακτινολογική εικόνα, ο γιατρός μπορεί να κάνει την ακόλουθη διάγνωση (η ταξινόμηση του Kellgren-Lawrence θεωρείται ως βάση):

• Η αρθρίτιδα είναι αμφίβολη. Δεν είναι δυνατόν να προσδιοριστεί ο βαθμός στένωσης του κοινού χάσματος, αλλά τα μικρά οστεοφυτικά είναι ορατά.
• Η μαλακή αρθρέωση, στην οποία τα οστεοφυτικά είναι σαφώς ορατά, αλλά υπάρχουν αμφιβολίες για τη στένωση του κοινού χάσματος.
• Η μεσαία οστεοαρθρίτιδα διαγιγνώσκεται όταν η στήλη της άρθρωσης είναι σαφώς περιορισμένη και τα οστεοφυτικά είναι σαφώς ορατά. Μερικές φορές βρίσκονται οι σχηματισμοί οστών.
• Η βαριά οστεοαρθρίτιδα συνοδεύεται από σημαντική στένωση του κοινού χάσματος και τον σχηματισμό μεγάλων οστεοφυτών. Η σύνδεση παραμορφώνεται.

Εάν ο γιατρός χρειάζεται περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την κατάσταση της άρθρωσης, μπορεί να δώσει εντολή στον ασθενή να παραδώσει την CT, την αρθροσκόπηση ή τη μαγνητική τομογραφία. Προκειμένου να αξιολογηθεί η ποιότητα του αρθρικού υγρού, πραγματοποιείται η διάτρηση της άρθρωσης.

Μέθοδοι θεραπείας

Είναι καλύτερο να αντιμετωπίζουμε τους αρθρώσεις του πόνου σε πρώιμο στάδιο, η ίδια η θεραπεία πρέπει να είναι παθογενετική και πολύπλοκη. Τα βασικά στοιχεία της θεραπείας είναι η εξάλειψη των αιτιών που συμβάλλουν στην ανάπτυξη αυτής της νόσου. Είναι επίσης απαραίτητο να εξαλειφθούν οι φλεγμονώδεις αλλαγές και η αποκατάσταση των προηγουμένως χαμένων λειτουργιών.

Μια ολοκληρωμένη θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας περιλαμβάνει φάρμακα με αντιφλεγμονώδεις και αναλγητικές ιδιότητες. Θα πρέπει επίσης να πραγματοποιηθούν φυσιοθεραπευτικές μέθοδοι, οι οποίες έχουν αναλγητική επίδραση στις αρθρώσεις. Εάν η θεραπεία διεξάγεται σε ένα θέρετρο σπα, αποτελείται από κλιματικές συνθήκες που έχουν ευνοϊκή επίδραση στις αρθρώσεις και στη χρήση ορυκτού νερού και λάσπης.

Η θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας βασίζεται σε διάφορες βασικές αρχές:

• Οι κατεστραμμένες συνδέσεις πρέπει να αφαιρεθούν από υπερβολικό φορτίο. Εάν είναι δυνατόν, πρέπει γενικά να μειωθεί στο ελάχιστο κατά τη διάρκεια της θεραπείας.
• Σύμφωνα με το καθιερωμένο ορθοπεδικό καθεστώς.
• Τάξεις ασκήσεων φυσιοθεραπείας.
• Το πέρασμα της φυσιοθεραπείας, η οποία περιλαμβάνει μαγνητική και ηλεκτροθεραπεία, κύμα κλονισμού και θεραπεία με λέιζερ.
• Θεραπεία με σανατόριο. Για να γίνει αυτό, κατόπιν σύστασης ενός γιατρού, είναι απαραίτητο μία φορά το χρόνο να αντιμετωπιστεί η θεραπεία μαθημάτων σε εξειδικευμένα θέρετρα.
• Καθίσματα της άρθρωσης με οξυγόνο ή την SO -called oxygen θεραπεία μέσα.
• Θεραπεία με φάρμακα.
• Στο εσωτερικό, ο αποκλεισμός των οστών και η αποσυμπίεση του Metrophet.
• Ορθολογική προσέγγιση στη διατροφή.

Φυσιοθεραπευτική θεραπεία

Μπορούν να αντιμετωπιστούν με οστεοαρθρίτιδα με μεθόδους φυσιοθεραπευτικής θεραπείας.

Αυτό περιλαμβάνει:

• Υπολείμως. Η θεραπεία με κύμα κλονισμού επιτρέπει στους οστεοφύτους να απαλλαγούν από οστεοφύτες που είναι οστικές διεργασίες. Θα είστε η κύρια αιτία του πόνου. Τα κύματα τα μαλακώνουν και μετά από λίγο απορροφάται. Ταυτόχρονα, η απόδοση της άρθρωσης βελτιώνεται, οι μεταβολικές διεργασίες κανονικοποιούνται. Αυτή η διαδικασία είναι αποτελεσματική μόνο στα αρχικά στάδια της ανάπτυξης της νόσου. Επιπλέον, μπορεί να διορίσει μόνο έναν γιατρό επειδή έχει πολλές αντενδείξεις.
• Αθλιότητα. Η μέθοδος βασίζεται στη διέγερση των μυών με ηλεκτρικές παρορμήσεις. Η διαδικασία φαίνεται να θεραπεύει τους ασθενείς με κλίση που αναγκάζονται να κολλήσουν στο κρεβάτι μετά από τραυματισμό. Αυτή η μέθοδος δεν προβλέπεται πολύ συχνά για την οστεοαρθρίτιδα, αν και μπορείτε να εξομαλυνθεί η ροή του αίματος στην περιοχή του προβληματικού και να αυξήσετε τον μυϊκό τόνο, γεγονός που επιτρέπει τις προθεσμίες για την αποκατάσταση των αρθρώσεων.
• Φωνοφόρηση. Με αυτή τη μέθοδο θεραπείας, η άρθρωση εκτίθεται σε κύματα υπερήχων και φάρμακα. Η επίδραση των φαρμακευτικών προϊόντων αυξάνεται επειδή παραδίδονται "ακριβώς στο στόχο" και τα κύτταρα θα μάθουν καλύτερα.
• Οσζονοθεραπεία. Αυτή η μέθοδος περιλαμβάνει την εισαγωγή ενός μείγματος αερίου στη σύνδεση. Ο ασθενής εξαφανίζεται, η φλεγμονή μειώνεται, η κινητικότητα των αρθρώσεων κανονικοποιείται και η κυκλοφορία του αίματος βελτιώνεται. Η θεραπεία πραγματοποιείται σε μαθήματα. Η διάρκεια τους εξαρτάται από τη σοβαρότητα της παθολογικής ροής.

Τύποι χειρουργικής θεραπείας

Εάν δεν είναι δυνατόν να ολοκληρωθεί με συντηρητικές μεθόδους με την ασθένεια, ο ασθενής θα κατευθύνεται προς την εταιρεία.

Οι μέθοδοι χειρουργικής επέμβασης περιλαμβάνουν:

• Εφαρμογή της διάτρησης. Αυτό δεν είναι μόνο μια θεραπευτική, αλλά και μια διαγνωστική μέθοδος. Κατά τη διάρκεια της εφαρμογής της, η βελόνα εισάγεται στη σύνδεση, με μικρή ποσότητα υγρού. Θα αποσταλεί για ανάλυση στο μέλλον. Με αυτή τη μέθοδο μπορείτε να αφαιρέσετε το φορτίο από την άρθρωση και να φτιάξετε φάρμακα, για παράδειγμα κορτικοστεροειδή.
• Αρθροσκόπηση. Ταυτόχρονα, ένα αρθροσκόπιο εισάγεται στην άρθρωση, για την οποία κατασκευάζονται αρκετές μικρές περικοπές στο δέρμα. Αυτή η διαδικασία επιτρέπει στην κατάσταση της άρθρωσης να αξιολογεί από το εσωτερικό. Κατά τη διάρκεια της αρθροσκόπησης, ο γιατρός μπορεί να αφαιρέσει τον περιττό χόνδρο και έτσι να παρέχει ένα άτομο πόνου.
• Κοντά στην αρθρική οστεοτομία. Με αυτόν τον τρόπο, η εταιρεία εξαντλείται από το γεγονός ότι μπορείτε να μειώσετε το φορτίο της ζώνης ήττας και να διατηρήσετε ένα άτομο από τον πόνο. Παρόλο που η διαδικασία είναι επαρκώς αποτελεσματική, σπάνια χρησιμοποιείτε επειδή εκτελείται υπό αναισθησία και απαιτεί μακρά φάση ανάκτησης.
• Αντικαταστήστε τη δική σας σύνδεση με μια πρόθεση. Η ενδοπροθετική χρησιμοποιείται εάν η άρθρωση είναι πολύ παραμορφωμένη και δεν μπορεί να αποκατασταθεί. Αυτή είναι μια δύσκολη εταιρεία που κοστίζει πολλά χρήματα. Η ίδια η πρόθεση αποτελείται από υλικά όπως: μέταλλο, κεραμικά, πλαστικό. Μετά την παρέμβαση, ένα άτομο αποκαθίσταται για μεγάλο χρονικό διάστημα και μπορεί να υποφέρει από πόνο. Αν και είναι συχνά αδύνατο να βοηθήσουμε τους ασθενείς με άλλες μεθόδους, ένα άτομο μπορεί να ακινητοποιηθεί εντελώς. Μια πρόθεση υψηλής ποιότητας μπορεί να διαρκέσει 20 χρόνια. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, ένα άτομο δεν θα έχει κανένα πρόβλημα με το κίνημα.

Φαρμακευτική αγωγή

Ας δούμε λεπτομερέστερα τη θεραπεία με τα ναρκωτικά:

• Αντιφλεγμονώδες φάρμακο. Η αρχική θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας είναι περιεκτική, μπορεί να επιβραδύνει την πορεία της νόσου και να βελτιώσει σε μεγάλο βαθμό την ποιότητα ζωής. Αξίζει να ζήσετε λεπτομερέστερα σε ορισμένα σημεία θεραπείας. Η θεραπεία με τα ναρκωτικά περιλαμβάνει ειδικότερα στα πρώτα στάδια - αυτή είναι η απομάκρυνση του πόνου και η εξάλειψη των φλεγμονωδών διεργασιών που συμβαίνουν στις αρθρώσεις.
• Ορμονικά κορτικοστεροειδή. Όταν η αρθρίτιδα βρίσκεται στο στάδιο αναταραχής, συνιστάται τα ορμονικά κορτικοστεροειδή. Εισάγονται στην άρθρωση. Εξωτερικά, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ένα ειδικό έμπλαστρο, μια αλοιφή ή ένα βάμμα που κατασκευάζονται με βάση την καύση πιπέρι.
• Τα παρασκευάσματα για την αποκατάσταση του χόνδρου και η βελτίωση της σύνθεσης υψηλής ποιότητας του αρθρικού υγρού δεν είναι περιττές. Το μάθημα διαρκεί πολύ καιρό μέχρι τη στιγμή που συμβαίνει η βελτίωση.  

Εάν η υπόθεση είναι ιδιαίτερα δύσκολη, η απορρόφηση των ναρκωτικών μπορεί να συνταγογραφηθεί. Ωστόσο, χρησιμοποιούνται εξαιρετικά σπάνια εάν τα υπόλοιπα κεφάλαια δεν πέτυχαν το επιθυμητό αποτέλεσμα.

Σωστή διατροφή για οστεοαρθρίτιδα

Ανεξάρτητα από αυτό, αξίζει να ζήσετε μέσω της διατροφής ενώ επιδεινώνεται η ασθένεια. Υπάρχουν επίσης ορισμένες συστάσεις εδώ - δεν μπορείτε να φάτε πάρα πολύ, καθώς αυτό συμβάλλει στη συσσώρευση πρόσθετων κιλών, αλλά είναι αδύνατο να λιμοκτονεί επειδή η παροχή χόνδρου σπάει με σημαντικά στοιχεία. Η εργασία προτεραιότητας, η οποία αντιτίθεται στον ασθενή με υπερβολικό βάρος, είναι η αποδοχή. Για να γίνει αυτό, είναι απλά απαραίτητο να απομακρυνθούν οι γρήγοροι υδατάνθρακες από τη διατροφή. Περιγράφονται σε όλα τα προϊόντα και τα γλυκά αλεύρι. Το αλκοόλ πέφτει κάτω από την απαγόρευση και πάνω απ 'όλα μπύρα.

Δεν υπάρχουν απολύτως καμία παράπονα σχετικά με τα πιάτα ψαριών - μπορούν φυσικά να χρησιμοποιηθούν αρκετά συχνά σε κατάλληλες ποσότητες. Αλλά δεν πρέπει να βασίζονται στις ποικιλίες λίπους τους επειδή έχουν πολλές θερμίδες, πράγμα που σημαίνει ότι οι πρόσθετες λίρες δεν παίρνουν πολύ.

Ένα κρύο μπολ αποδίδεται σημαντικό ρόλο στη θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας. Παραδόξως, αυτό το πιάτο συνιστάται να συμπεριλάβετε όλους τους γιατρούς στη διατροφή. Τέτοια τρόφιμα θα είναι μια πραγματική αποθήκη ιχνοστοιχείων για πόνο στις αρθρώσεις. Το πιο σημαντικό συστατικό σε αυτό το πιάτο είναι ένα κολλαγόνο φυσικής προέλευσης. Απορροφάται από το σώμα αρκετά γρήγορα και αποτελεί τη βάση για κάθε συνδετικό ιστό. Χάρη στην τακτική κατανάλωση του ζελέ, μπορούν να επιτευχθούν καλά αποτελέσματα - οι αρθρώσεις γίνονται πιο κινητοί, τα υφάσματα που ευθυγραμμίζουν τα υφάσματα τους - ελαστικά, και ο χόνδρος και τα οστά θα κερδίσουν δύναμη.

Μην ξεχνάτε την κανονική απορρόφηση βιταμινών με φαγητό. Οι βιταμίνες Β είναι ιδιαίτερα σημαντικές σε ασθενείς με οστεοαρθρίτιδα

Η πυριδοξίνη βοηθά στην παραγωγή αιμοσφαιρίνης. «Μπορείτε να το πάρετε "τρώγοντας μπανάνες, καρύδια, λάχανο και πατάτες, αξίζει να αποχωρήσετε με πράσινα και όσπρια, γίνονται πηγή για το φολικό οξύ, το ήπαρ, οι μύκητες, τα γαλακτοκομικά προϊόντα και τα αυγά είναι χρήσιμα. Είναι πλούσια σε κομμάτια πλαισίου.

Εάν παρατηρήσετε το σχήμα θεραπείας που προβλέπεται από τον γιατρό, μπορεί να επιτευχθεί ότι η ασθένεια αποσύρεται και αρχίζει να ανακάμπτει ο ιστό που έχει υποστεί βλάβη.