Ο πόνος στη μέση είναι αρκετά συχνός. Μπορεί να προκληθεί τόσο από φυσιολογική κόπωση όσο και από σοβαρούς τραυματισμούς και παθολογίες. Εάν ο πόνος είναι έντονος ή δεν υποχωρεί με την ανάπαυση, είναι σημαντικό να επισκεφτείτε έναν γιατρό για να αποκλείσετε επικίνδυνες καταστάσεις.
Πώς μπορεί να είναι ο πόνος στη μέση;
Ο πόνος στο κάτω μέρος της πλάτης μπορεί να είναι οξύς ή να πονάει, να εμφανίζεται ξαφνικά ή να αυξάνεται σταδιακά, να εμφανίζεται με καταπόνηση ή ορισμένες κινήσεις (όπως σκύψιμο) ή να επιμένει ανεξάρτητα από το τι κάνει το άτομο.
Ο πόνος μπορεί να είναι αιχμηρός ή να ακτινοβολεί (δηλαδή να εξαπλώνεται σε άλλες περιοχές). Σε αυτή την περίπτωση, ένα άτομο βιώνει πόνο όχι μόνο στην πλάτη στην οσφυϊκή περιοχή, αλλά και σε άλλα μέρη του σώματος, για παράδειγμα, στο κάτω μέρος της κοιλιάς, στο περίνεο, στο πόδι ή στους γλουτούς.
Ο πόνος στη μέση μπορεί να περιλαμβάνει δυσκαμψία κίνησης ή μυϊκούς σπασμούς. Το άτομο μπορεί να δυσκολεύεται να σκύψει ή να σταθεί όρθιο από το να ξαπλώσει, να σταθεί με ίσια πλάτη ή να διατηρήσει τη στάση του ενώ περπατά.
Εάν ο πόνος προκαλείται από μυϊκό σπασμό ή τσιμπημένο νεύρο, μπορεί να είναι αφόρητος και ακόμη και αναπηρικός. Ένας τέτοιος πόνος σας αναγκάζει να μείνετε στο κρεβάτι μέχρι να λάβετε ιατρική βοήθεια.
Γιατί πονάει η μέση μου;
Η πιο κοινή αιτία πόνου στο κάτω μέρος της πλάτης είναι η μία ή η άλλη παθολογία του μυοσκελετικού συστήματος: διαστρέμματα, τσίμπημα, φλεγμονή. Είναι κοινά σε άνδρες που εργάζονται με τα χέρια τους, αθλητές και νέες μητέρες.
Ο πόνος στο κάτω μέρος της πλάτης μπορεί επίσης να είναι σημάδι οξειών ή χρόνιων ασθενειών των εσωτερικών οργάνων. Αυτό συμβαίνει επειδή οι παρορμήσεις του πόνου μπορούν να μεταδοθούν σε γειτονικές περιοχές μέσω νευρικών ινών. Σε αυτή την περίπτωση ο πόνος λέγεται ότι «ακτινοβολεί» στο κάτω μέρος της πλάτης.
Μυοσκελετικές διαταραχές που προκαλούν πόνο στη μέση
Τις περισσότερες φορές, ο πόνος στη μέση προκαλείται από τραυματισμούς και παθολογίες του μυοσκελετικού συστήματος - διαστρέμματα μυών και συνδέσμων, τραυματισμοί της σπονδυλικής στήλης, κήλη και διόγκωση δίσκων, φλεγμονή των αρθρώσεων, ασθένειες των οστών.
Παραμορφώσεις και διαστρέμματα μυών και συνδέσμων
Τέτοιοι τραυματισμοί μπορεί να προκύψουν από άβολες κινήσεις όταν ένα άτομο σηκώνει κάτι πολύ βαρύ ή δεν ακολουθεί τις προφυλάξεις ασφαλείας όταν χειρίζεται ογκώδη αντικείμενα. Τραυματισμοί μπορεί επίσης να συμβούν κατά τη διάρκεια αθλημάτων ή απλώς από ανεπιτυχές φτέρνισμα.
Εάν σηκώνετε βαριά αντικείμενα χωρίς να ακολουθείτε τις προφυλάξεις ασφαλείας, μπορεί να εμφανίσετε πόνο στη μέση.
Με διαστρέμματα και καταπονήσεις, ο πόνος αυξάνεται με την κίνηση και μπορεί να εμφανιστούν κράμπες στους μύες. Μπορεί να είναι επώδυνο για το άτομο να περπατήσει, να σκύψει προς τα εμπρός ή να κρατήσει την πλάτη του ίσια.
Η διάγνωση παραμορφώσεων και διαστρέμματα μυών και συνδέσμων βασίζεται σε δεδομένα από φυσική εξέταση και μελέτες οργάνων - υπερηχογράφημα, ακτινογραφία, μαγνητική τομογραφία της οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήλης. Εάν υποψιάζεστε διάστρεμμα ή παραμόρφωση μυών ή συνδέσμων, θα πρέπει να επικοινωνήσετε με έναν ορθοπεδικό τραυματολόγο.
Η θεραπεία συνίσταται στην ανακούφιση του οξέος πόνου και των μυϊκών σπασμών με κομπρέσες πάγου, παυσίπονα και φάρμακα για την ανακούφιση των μυϊκών σπασμών (μυοχαλαρωτικά). Είναι σημαντικό να αναπαύσετε την κατεστραμμένη περιοχή για να επιτρέψετε στον ιστό να ανακάμψει - αυτό συνήθως διαρκεί περίπου 2 εβδομάδες. Μετά από αυτό, είναι σημαντικό να ξεκινήσετε την αποκατάσταση: ενδείκνυνται φυσιοθεραπευτικές ασκήσεις για την αποκατάσταση της μυϊκής λειτουργίας.
Χωρίς θεραπεία, τα στελέχη και τα διαστρέμματα οδηγούν σε περιορισμένη κινητικότητα: για να μην τραυματιστεί η κατεστραμμένη περιοχή, ένα άτομο μειώνει τη δραστηριότητά του, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε αύξηση βάρους, μειωμένη οστική δύναμη και απώλεια μυϊκής μάζας.
Τραυματισμοί στο σπονδυλικό οξύ
Βλάβη (συνήθως κάταγμα) σε έναν ή περισσότερους σπονδύλους συμβαίνει από πτώσεις, ατυχήματα, αθλητικούς τραυματισμούς ή οικιακούς τραυματισμούς. Σε άτομα με διαταραχές οστικής πυκνότητας (π. χ. οστεοπόρωση), μια τέτοια βλάβη μπορεί να προκληθεί ακόμη και από μικρό άγχος.
Η θεραπεία για τραυματισμούς της σπονδυλικής στήλης είναι η αποφυγή μετατόπισης και περαιτέρω παραμόρφωσης των μεσοσπονδύλιων δίσκων. Εάν η βλάβη δεν είναι σοβαρή, συνιστάται να κοιμάστε σε σκληρή επιφάνεια και να περιορίσετε τη σωματική δραστηριότητα. Εάν υπάρχει σημαντική βλάβη, χρησιμοποιούνται χειρουργικές μέθοδοι στερέωσης.
Χωρίς θεραπεία, η βλάβη στους μεσοσπονδύλιους δίσκους μπορεί να οδηγήσει σε στένωση (στένωση) του σπονδυλικού σωλήνα και νευρολογικές διαταραχές, συμπεριλαμβανομένης της ισχιαλγίας - τσιμπημένες νευρικές ίνες που εκτείνονται από τη σπονδυλική στήλη.
Παθολογίες των μεσοσπονδύλιων δίσκων
Οι μεσοσπονδύλιοι δίσκοι είναι ινοχόνδρινες πλάκες με περιεχόμενο που μοιάζει με ζελέ που βρίσκεται μεταξύ των σπονδύλων. Λειτουργούν ως μαξιλάρια απορρόφησης κραδασμών για τους σπονδύλους και έτσι εξασφαλίζουν την κινητικότητά τους. Οι δίσκοι μπορεί να αποκολληθούν (προεξέχουν) ή να σπάσουν (κήλη), προκαλώντας έντονο πόνο και περιορίζοντας την κινητικότητα της σπονδυλικής στήλης.
Μεσοσπονδύλιοι κήλες και εξογκώματα μπορεί να εμφανιστούν σε άτομα με αδύναμους μύες και υπέρβαρα, σε άτομα που κάνουν καθιστική ζωή ή σηκώνουν βαριά αντικείμενα. Τα άτομα που καπνίζουν είναι πιο επιρρεπή στη νόσο του μεσοσπονδύλιου δίσκου.
Μεσοσπονδυλική κήλη – διόγκωση ενός μεσοσπονδύλιου δίσκου στον σπονδυλικό σωλήνα
Η θεραπεία συνίσταται στην ανακούφιση του πόνου και της φλεγμονής - συνιστώνται ανάπαυση, παυσίπονα, αλοιφές και κομπρέσες στην περιοχή της φλεγμονής. Ο γιατρός μπορεί να συνταγογραφήσει φυσιοθεραπεία ή άσκηση. Σε περίπτωση μέτριας βλάβης, ο μεσοσπονδύλιος δίσκος μπορεί να ανακάμψει εάν αποκλειστεί η αιτία της πρόπτωσης ή της διόγκωσης - για παράδειγμα ενισχύοντας τον μυϊκό κορσέ, μειώνοντας το βάρος και μην ασκώντας υπερβολική πίεση στη σπονδυλική στήλη.
Εάν ο πόνος στη μέση είναι αρκετά έντονος ώστε να παρεμποδίζει τις καθημερινές δραστηριότητες, δεν υποχωρεί μέσα σε 1-1, 5 μήνα ή τα συμπτώματα επιδεινωθούν, θα πρέπει να επικοινωνήσετε ξανά με το γιατρό σας. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να χρειαστεί θεραπεία με στεροειδή ή ακόμη και χειρουργική επέμβαση. Με την αύξηση της ηλικίας, μπορεί να εμφανιστεί εκφυλιστική νόσος των μεσοσπονδύλιων δίσκων - γίνονται πιο επίπεδοι και έχουν φτωχότερη λειτουργία απορρόφησης κραδασμών, η οποία μπορεί επίσης να προκαλέσει πόνο. Σε αυτή την περίπτωση, η θεραπεία περιλαμβάνει ανακούφιση από τον πόνο και γενική βελτίωση του σώματος.
Σκολίωση της οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήλης
Η σκολίωση (κυρτότητα) της σπονδυλικής στήλης είναι μια μετατόπιση της σπονδυλικής στήλης προς τα δεξιά ή προς τα αριστερά σε σχέση με τον κατακόρυφο άξονα. Η παθολογία οδηγεί σε αυξημένη πίεση σε ορισμένες περιοχές των μεσοσπονδύλιων δίσκων και των σπονδύλων, καθώς και σε τσιμπημένο ιστό και νευρικές ίνες. Η σκολίωση μπορεί να προκαλέσει έντονο πόνο στην περιοχή του κάτω μέρους της πλάτης δεξιά ή αριστερά - όπου εμφανίζεται το μεγαλύτερο άγχος - και να περιορίσει σοβαρά την κινητικότητα της σπονδυλικής στήλης.
Η σκολίωση (κυρτότητα) της σπονδυλικής στήλης μπορεί να προκαλέσει έντονο πόνο στην περιοχή του κάτω μέρους της πλάτης που υπόκειται σε υψηλό στρες
Η σκολίωση μπορεί να εμφανιστεί λόγω αποδυνάμωσης του μυϊκού κορσέ με έλλειψη σωματικής δραστηριότητας και καθιστική ζωή (σε μαθητές σχολείου, εργαζόμενους γραφείου). Σε αυτή την περίπτωση, είναι δύσκολο για τους μύες να διατηρήσουν τη φυσιολογική θέση της πλάτης και σχηματίζονται καμπυλότητες.
Η θεραπεία περιλαμβάνει την εισαγωγή ισορροπημένης φυσικής δραστηριότητας (φυσιοθεραπεία, κολύμβηση), μασάζ και χειρωνακτική θεραπεία, καθώς και φυσικοθεραπευτικές διαδικασίες για την ενίσχυση των μυών, για παράδειγμα, ηλεκτρική διέγερση. Σε περίπτωση σοβαρών τραυματισμών, συνιστάται η χρήση κορσέ, ο οποίος θα βοηθήσει στη διατήρηση της σωστής θέσης της σπονδυλικής στήλης.
Αρθρίτιδα και αρθρίτιδα
Η φλεγμονή και οι εκφυλιστικές διεργασίες στις αρθρώσεις της σπονδυλικής στήλης μπορούν επίσης να προκαλέσουν έντονο πόνο στο κάτω μέρος της πλάτης. Υπάρχουν πολλές μορφές αρθρίτιδας, συμπεριλαμβανομένης της οστεοαρθρίτιδας (βλάβη του χόνδρου και του παρακείμενου ιστού) και της αγκυλοποιητικής σπονδυλίτιδας (νόσος του bechterew - βλάβη στις αρθρώσεις της σπονδυλικής στήλης που οδηγεί στη σύντηξη των σπονδύλων).
Η αρθρίτιδα μπορεί να προκληθεί από φυσική γήρανση, γενετικά ή αυτοάνοσα νοσήματα.
Η θεραπεία της αρθρίτιδας, ανάλογα με τη μορφή, μπορεί να περιλαμβάνει τη χρήση μη στεροειδών και στεροειδών αντιφλεγμονωδών και αναλγητικών παραγόντων, φυσιοθεραπευτικές διαδικασίες (μαγνητοθεραπεία, ηλεκτροφόρηση), θεραπευτικό μασάζ και φυσικοθεραπεία.
Οι φυσιοθεραπευτικές διαδικασίες βοηθούν στην ανακούφιση από τον πόνο που οφείλεται σε παθήσεις των αρθρώσεων
Σπονδυλολίσθηση
Μια μετατόπιση ενός σπονδύλου σε σχέση με τη σπονδυλική στήλη (σπονδυλολίσθηση) συμβαίνει ως αποτέλεσμα τραυματισμών ή εκφυλιστικών διεργασιών στη σπονδυλική στήλη. Η παθολογία εμφανίζεται σε αθλητές, ηλικιωμένους ή άτομα με κληρονομική προδιάθεση για ασθένειες των οστών (π. χ. οστεοπόρωση - διαταραχή της οστικής πυκνότητας). Η σπονδυλολίσθηση μπορεί να προκαλέσει έντονο πόνο στο κάτω μέρος της πλάτης, τους γλουτούς και τα πόδια και να προκαλέσει κράμπες ή αδυναμία στα πόδια.
Η θεραπεία περιλαμβάνει την ανακούφιση από τον πόνο και τη φλεγμονή που προκαλείται από τη συμπίεση των παρακείμενων ιστών από τον σπόνδυλο. Ανάλογα με τη σοβαρότητα του συνδρόμου πόνου, ο γιατρός μπορεί να συνταγογραφήσει μη ορμονικά παυσίπονα σε μορφή δισκίου ή ενέσεις κορτικοστεροειδών φαρμάκων. Ταυτόχρονα, συνταγογραφούνται φυσιοθεραπευτικές διαδικασίες και θεραπεία άσκησης για την ενίσχυση των μυών και την αποκατάσταση της θέσης των σπονδύλων. Εάν η σπονδυλολίσθηση συνοδεύεται από πολύ έντονο πόνο, χρησιμοποιείται χειρουργική θεραπεία.
Σε τραυματικές και μη λοιμώδεις μυοσκελετικές παθήσεις, ο πόνος στη μέση συνήθως υποχωρεί ή μειώνεται όταν το άτομο παίρνει μια άνετη θέση.
Εάν η σπονδυλολίσθηση συνοδεύεται από έντονο πόνο, ο γιατρός σας μπορεί να συνταγογραφήσει ενέσεις κορτικοστεροειδών.
Λοιμώδη νοσήματα της σπονδυλικής στήλης
Η φλεγμονή του οστικού ιστού (οστεομυελίτιδα) και η φλεγμονή του μεσοσπονδύλιου δίσκου (δισκίτιδα) μπορεί να προκαλέσουν έντονο πόνο στο κάτω μέρος της πλάτης. Αυτές οι παθολογίες είναι συνήθως δευτερογενείς στη φύση, δηλαδή προκύπτουν ως επιπλοκή φλεγμονής άλλων οργάνων (η μόλυνση εισέρχεται στους ιστούς μέσω της κυκλοφορίας του αίματος).
Η θεραπεία περιλαμβάνει νοσηλεία, διαρκεί έως και 1 μήνα και στη συνέχεια απαιτεί αποκατάσταση, η οποία διαρκεί 6 έως 12 μήνες.
Νοσήματα όγκου της σπονδυλικής στήλης
Τα νεοπλάσματα μπορούν να αναπτυχθούν υπό την επίδραση κληρονομικών ή εξωτερικών παραγόντων (π.
Ένα από τα πιο χαρακτηριστικά συμπτώματα των παθολογιών του όγκου είναι ο πόνος που δεν υποχωρεί κατά την αλλαγή θέσης ή μετά την ανάπαυση. Συμπτώματα όπως μούδιασμα, μερική παράλυση, ανεξέλεγκτη ούρηση και απότομη αύξηση της θερμοκρασίας του σώματος με ρίγη είναι επίσης πιθανά. Χωρίς θεραπεία, τα συμπτώματα επιδεινώνονται.
Η θεραπεία συνταγογραφείται ανάλογα με τον τύπο του όγκου, τη θέση και τα συμπτώματά του και μπορεί να περιλαμβάνει χημειοθεραπεία, ακτινοθεραπεία και χειρουργική αφαίρεση όγκων. Η ανακούφιση από τον πόνο επιτυγχάνεται με μη ορμονικά ή στεροειδή φάρμακα. Για να σταθεροποιήσετε τη σπονδυλική σας στήλη, ο γιατρός σας μπορεί να σας συνταγογραφήσει να φορέσετε κορσέ.
Ο ορθοπεδικός κορσέ βοηθά στη σταθεροποίηση της σπονδυλικής στήλης
Παθήσεις των εσωτερικών οργάνων που προκαλούν πόνο στο κάτω μέρος της πλάτης
Ο πόνος στη μέση μπορεί να εμφανιστεί σε ασθένειες που δεν σχετίζονται με παθολογίες της σπονδυλικής στήλης και των παρακείμενων ιστών. Οξεία ή επώδυνη, μπορεί να συνοδεύεται από φλεγμονή των εσωτερικών οργάνων: πυελονεφρίτιδα, ουρολιθίαση, ανεύρυσμα κοιλιακής αορτής. Οι γυναίκες μπορεί να εμφανίσουν πόνο στη μέση λόγω γυναικολογικών παθήσεων.
Ουρολιθίαση
Μια ασθένεια στην οποία σχηματίζονται πέτρες στα νεφρά και την ουροδόχο κύστη - σκληρές δομές που δημιουργούνται από το ίζημα των χημικών συστατικών των ούρων. Ο πόνος στη μέση είναι ένα από τα κύρια συμπτώματα οποιασδήποτε παθολογίας. Ανάλογα με το μέγεθος και τη θέση τους, οι πέτρες στα νεφρά μπορεί να προκαλέσουν έναν θαμπό και επώδυνο πόνο που εμφανίζεται περιοδικά και υποχωρεί ή έναν πολύ οξύ πόνο που δεν υποχωρεί από μόνος του και απαιτεί επείγουσα ιατρική φροντίδα.
Ουρολιθίαση – ο σχηματισμός λίθων στα νεφρά και την ουροδόχο κύστη
Εάν υποψιάζεστε πέτρες στα νεφρά, θα πρέπει να επικοινωνήσετε με έναν ουρολόγο ή νεφρολόγο. Ο γιατρός θα συνταγογραφήσει εξετάσεις και εξετάσεις οργάνων (υπερηχογράφημα, εξέταση ακτίνων Χ, αξονική τομογραφία, συμπεριλαμβανομένης της χρήσης σκιαγραφικού) για τη διάγνωση και την επιλογή τακτικών θεραπείας.
Η θεραπεία συνταγογραφείται λαμβάνοντας υπόψη το μέγεθος, τον τύπο, τη θέση των λίθων και άλλους παράγοντες. Εάν η πέτρα είναι μικρή (5-10 mm) και δεν υπάρχουν άλλες ενδείξεις για χειρουργική αφαίρεση, χρησιμοποιείται φαρμακευτική θεραπεία. Εάν δεν εμφανιστεί θετική δυναμική μέσα σε ένα μήνα, συνιστάται αφαίρεση με μη επεμβατικές ή χειρουργικές μεθόδους.
Ανεύρυσμα κοιλιακής αορτής
Η αποδυνάμωση των τοιχωμάτων της κοιλιακής αορτής (ανεύρυσμα) μπορεί να οδηγήσει σε απειλητικές για τη ζωή καταστάσεις όπως ρήξη αορτής και ενδοκοιλιακή αιμορραγία. Κατά κανόνα, η παθολογία εμφανίζεται σε άτομα μεγαλύτερης ηλικίας: η ομάδα κινδύνου περιλαμβάνει άνδρες άνω των 65 ετών και γυναίκες άνω των 70 ετών, συμπεριλαμβανομένων καπνιστών, ατόμων με αγγειακές παθήσεις (υψηλή αρτηριακή πίεση), προηγούμενες ασθένειες ανευρυσμάτων ή άτομα με κληρονομική προδιάθεση σε αυτά.
Ο πόνος στη μέση από ανεύρυσμα κοιλιακής αορτής δεν υποχωρεί με την πάροδο του χρόνου και μπορεί να συνοδεύεται από πόνο στην κοιλιά και στα πόδια.
Εάν υπάρχει υποψία ανευρύσματος, συνταγογραφείται υπερηχογραφική εξέταση κοιλίας και αξονική τομογραφία.
Η θεραπεία εξαρτάται από το μέγεθος του ανευρύσματος. Μικρές αλλαγές απαιτούν παρακολούθηση με εξέταση οργάνων δύο φορές το χρόνο και προσαρμογές στον τρόπο ζωής. Σημαντική (πάνω από 5 cm, με υψηλό κίνδυνο ρήξης) είναι ένδειξη για κοιλιακή ή ελάχιστα επεμβατική χειρουργική επέμβαση.
Πώς να αποτρέψετε τον πόνο στη μέση
Δεδομένου ότι ο πόνος στη μέση προκαλείται συχνότερα από τραυματικό τραυματισμό των μυών, της περιτονίας, των αρθρώσεων ή των οστών, η πιο σημαντική σύσταση για πρόληψη είναι να ακολουθείτε τις προφυλάξεις ασφαλείας, να διατηρείτε έναν ισχυρό μυϊκό κορσέ και υγιή οστά και αρθρώσεις.
Πρόληψη διαστρέμματος και μικροτραυμάτων της πλάτης:
- μια ποικίλη διατροφή που περιέχει τις απαραίτητες βιταμίνες και μέταλλα για τη διατήρηση υγιών οστών, μυϊκών ιστών και αρθρώσεων.
- διατήρηση ενός υγιούς βάρους?
- Τακτική σωματική δραστηριότητα: Οι ασκήσεις για την πρόληψη του πόνου στη μέση θα πρέπει να περιλαμβάνουν ασκήσεις ενδυνάμωσης για την ανάπτυξη των μυών, ασκήσεις διατάσεων για την ανακούφιση της μυϊκής έντασης και των σπασμών και καρδιοπροπόνηση για τη διατήρηση της παροχής αίματος και τη διατροφή των ιστών.
- Συμμόρφωση με τις προφυλάξεις ασφαλείας κατά την άσκηση - για παράδειγμα, τα πρώτα μαθήματα στο γυμναστήριο πρέπει να επιβλέπονται από εξειδικευμένο προπονητή.
- Τηρώντας τις προφυλάξεις για την ασφάλεια του σπιτιού – πολλοί τραυματισμοί μπορούν να αποφευχθούν εάν φοράτε άνετα παπούτσια, κρατάτε τα κάγκελα και αφιερώνετε χρόνο όταν έξω είναι ολισθηρό.
- Τηρείτε τις προφυλάξεις ασφαλείας όταν σηκώνετε βαριά αντικείμενα - η πίεση στη σπονδυλική στήλη θα μειωθεί εάν πλησιάσετε το αντικείμενο όσο πιο κοντά γίνεται (μην το απλώσετε) και λυγίσετε τα πόδια σας αντί να γέρνετε το σώμα σας όταν σηκώνετε αντικείμενα από το πάτωμα.
Τα μαθήματα γιόγκα και πιλάτες βοηθούν στην ανακούφιση από σπασμούς και ένταση στο κάτω μέρος της πλάτης
Το κάπνισμα βλάπτει την κυκλοφορία του αίματος και βλάπτει τη διατροφή των ιστών, αυξάνοντας τον κίνδυνο βλάβης και τραυματισμού.
Τι να κάνετε αν πονάει η μέση σας;
Εάν πονάει η μέση σας, οι λόγοι μπορεί να είναι διαφορετικοί, πράγμα που σημαίνει ότι οι τακτικές θεραπείας είναι επίσης διαφορετικές.
Όταν είστε πολύ σωματικά κουρασμένοι, η πλάτη σας χρειάζεται ξεκούραση - ίσως αυτό είναι αρκετό για να ανακάμψουν οι μύες και να αποκατασταθεί η κινητικότητα της σπονδυλικής στήλης.
Εάν ο πόνος δεν υποχωρήσει μέσα σε 1-2 ημέρες ή είναι πολύ έντονος, θα πρέπει να επισκεφτείτε γιατρό. Ενώ περιμένετε να δείτε έναν γιατρό, μπορείτε να προσπαθήσετε να ανακουφίσετε τον οξύ πόνο με παυσίπονα.
Στο ραντεβού, ο γιατρός θα πραγματοποιήσει μια εξέταση, θα καθορίσει την αιτία του πόνου και θα δώσει συστάσεις για θεραπεία. Αυτό θα βοηθήσει στην εξάλειψη των επικίνδυνων συνθηκών και στην πρόληψη της ανάπτυξης επιπλοκών.
Η θερμότητα (οσφυϊκοί επίδεσμοι, μπουκάλι ζεστού νερού, σάουνα) αντενδείκνυται για φλεγμονή, αλλά μπορεί να ανακουφίσει τον οξύ πόνο στη μέση όταν προκαλείται από μυϊκή κόπωση ή τσιμπημένο νεύρο. Αυτές οι μέθοδοι μπορούν να χρησιμοποιηθούν μόνο μετά από συμβουλή γιατρού.
Με ποιον γιατρό πρέπει να απευθυνθώ εάν έχω παράπονο για πόνο στη μέση;
Εάν υποψιάζεστε παθολογία του μυοσκελετικού συστήματος, θα πρέπει να επικοινωνήσετε με έναν νευρολόγο και έναν ορθοπεδικό τραυματολόγο.
Η διάγνωση πραγματοποιείται ως μέρος μιας φυσικής εξέτασης και με τη χρήση οργάνων: θεραπεία με μαγνητικό συντονισμό, αξονική τομογραφία, ακτινογραφία και υπερηχογράφημα. Είναι επίσης δυνατό να συνταγογραφηθεί ένα μυελόγραμμα (ακτινογραφία ή αξονική τομογραφία με σκιαγραφικό που εγχέεται στον σπονδυλικό σωλήνα) και ηλεκτρομυογραφία - μια μελέτη που σας επιτρέπει να αξιολογήσετε την κατάσταση των νευρικών και μυϊκών ινών.
Εάν υποψιάζεστε νεφρική νόσο, θα πρέπει να επικοινωνήσετε με έναν ουρολόγο, νεφρολόγο ή θεραπευτή. Ο γιατρός αναλύει τα παράπονα, διενεργεί φυσική εξέταση και στη συνέχεια συνταγογραφεί εργαστηριακές και οργανικές εξετάσεις για να διευκρινίσει τη διάγνωση.
Χρησιμοποιώντας εξετάσεις αίματος και ούρων, ο γιατρός μπορεί να προσδιορίσει εάν υπάρχει φλεγμονή στα όργανα του ουροποιητικού συστήματος. Ο υπέρηχος και οι ακτινογραφίες βοηθούν στην οπτικοποίηση των οργάνων, στον προσδιορισμό της αιτίας του πόνου και στην επιλογή των πιο αποτελεσματικών τακτικών θεραπείας.
Εάν η αιτία του πόνου στη μέση είναι ασαφής, θα πρέπει να συμβουλευτείτε έναν οικογενειακό γιατρό ή θεραπευτή.
Ο γιατρός λαμβάνει μια αναμνησία (ανάμνηση), αναλύει τους κληρονομικούς κινδύνους, διεξάγει φυσική εξέταση και συνταγογραφεί εξετάσεις που ανιχνεύουν φλεγμονώδεις διεργασίες ή δυσλειτουργίες των εσωτερικών οργάνων.
Μια γενική εξέταση αίματος βοηθά στον εντοπισμό της φλεγμονώδους διαδικασίας.
Εάν είναι απαραίτητο, ο γιατρός θα σας παραπέμψει για εξετάσεις οργάνων (υπερηχογράφημα, ακτινογραφία, μαγνητική τομογραφία) ή θα σας συμβουλεύσει να επικοινωνήσετε με έναν ειδικό για περαιτέρω διάγνωση και θεραπεία.